بدیل بن صریماز بدیل بن صریم به عنوان قاتل، یا یکی از قاتلین حبیب بن مظاهر در واقعه کربلا یاد شده است. ۱ - قاتل حبیب بن مظاهرپس از شهادت حبیب او سر آن شهید را بر گردن مرکب خود آویزان کرد. او همچنان سر حبیب را با خود حمل می‌کرد تا اینکه نزد عبیدالله بن زیاد حاضر شد. [۱]
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۳۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.
[۲]
محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الائمة الزیدیه، ج۱، ص۲۱۰، صنعاء، مکتبة بدر، چاپ اول، ۱۴۲۳.
نقل شده زمانی که لشکر کوفه به شهر بازگشت، قاسم پسر حبیب بن مظاهر که در آن زمان بالغ نشده بود، سر پدرش را همراه بدیل مشاهده نمود، پس به سویش شتافت و از او جدا نمی‌شد تا اینکه بدیل متوجه او شد و از او پرسید که چه می‌خواهد؟ قاسم گفت: «این سر پدر من است که همراه توست آن را به من بده تا به خاک بسپارم.» بدیل گفت: «پسرکم، امیر [عبیدالله بن زیاد] خوش ندارد که کسی این سر را به خاک بسپارد؛ و من امید دارم که امیر به سبب کشتن صاحب این سر، به من پاداشی شایسته دهد.»در این هنگام قاسم به بدیل گفت: «اما خداوند به سبب این کار به تو جزای بدی می‌دهد؛ به خدا قسم کسی را کشته‌ای که بهتر از تو بود.» سپس گریست و رفت. ۲ - انتقام خون پدرچندین سال بعد و در روزگار امارت مصعب بن زبیر، قاسم به عنوان رزمنده، وارد اردوگاه مصعب که در باجمیرا در حال جنگ با دشمنانش بود، شد. او در آنجا قاتل پدر خود را در خیمه خود دید. پس به انتظار فرصت مناسب نشست تا انتقام خون پدر را از او بگیرد. سرانجام این فرصت برایش فراهم شد و او در حالی که بدیل در خواب نیمروزی بود بر او حمله کرد و آن قدر با شمشیر به او ضربه زد تا اینکه بدیل جان داد. [۵]
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۳۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.
۳ - پانویس۴ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «قاتلان امام حسین (علیه‌السّلام)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۶. |